De werkers van het elfde uur
25ste zondag door het jaar (A)

De werkers van het elfde uur....

In het evangelie van de 25ste zondag horen wij de parabel van de werkers van het 11de uur.  
De werkmannen die vlak voor zonsondergang zijn aangeworven en maar één uurtje hebben gewerkt, 
krijgen hetzelfde loon als zij die de hele dag in de hitte hebben gezwoegd.  En zij morren, 
zij zijn misnoegd.  Zij schatten hun verdiensten en hun rechten hoger in dan die van hen 
die aan de kant bleven staan
Jezus toont begrip voor hen die niet eerder aan het werk waren, wil hen helpen 
en kent hen hetzelfde loon toe.



"Niemand heeft ons aangeworven"...  Herkennen wij daar iets in?  Zien wij vandaag ook mensen 
die niet worden aangeworven?  Die niet van tel zijn? 
Mensen die niet de vereiste papieren, het juiste diploma, de gewenste huidskleur of achtergrond hebben.
Mensen die de armoede niet van zich kunnen afschudden, die te oud genoemd worden, minder bekwaam zijn 
of  fysieke beperkingen hebben, mensen die onderaan de ladder staan omdat zij hun verleden niet 
achter zich kunnen laten; werkers die “niet worden aangeworven” en geen kansen krijgen; 
kortom mensen die door ons aan de kant worden gezet. 
Gelukkig was er Iemand die zei: "voor Mij ben je wél de moeite waard..."
Kunnen wij de goedheid opbrengen om zowel zij die de eersten als zij die de laatsten zijn, 
brood te geven om van te leven en zo Zijn boodschap van breken en delen waar maken?

Goedheid is meer dan eerlijkheid

De vloed had duizenden zeesterren op het strand geworpen. Omdat zeesterren op het droge 
maar korte tijd in leven blijven, waren ze dus ten dode opgeschreven. Een meisje dat 
op het strand aan het spelen was en ze zag liggen, begon ze één voor één terug in zee te gooien.
“Wat voor zin heeft dat?” vroeg een man die haar bezig zag. “Het strand ligt kilometers ver 
bezaaid met zeesterren, wat maken die paar uit die jij redt?”
Het meisje keek naar de man en toen naar de zeester die ze op dat moment in haar hand hield. 
Toen zei ze: “Voor u maakt het misschien niks uit, maar voor hem wel.” 
En ze wierp de zeester in het water.
Ook Jezus keek elke mens aan en vond iedereen de moeite waard.
Vandaag zijn het vrijwilligers, die zo dikwijls, op vele plaatsen, zich inzetten 
en het beste van zichzelf geven, zonder daar iets tegenover te verwachten.  
Met hun werk en inzet zorgen zij er mee voor dat iedereen zich thuis kan voelen 
en aanvaard weten in onze samenleving.  Ze laten zich niet verlammen, 
niet door de omvang van de noden, noch door een vergoeding te verwachten.  
Zij pakken simpelweg aan wat binnen hun bereik ligt.  
Zij gaan inclusief te werk en maken het verschil door voor velen kansen 
en zo een meerwaarde te creëren. En dat is meer dan zinvol!

Draag jij mee Gods’ goedheid uit?
doc.: Tekst: AJ25-D1-2023-09-24